Vanaf Wateren over het Doldersummerveld, het Vrouwenveld, landgoed Boschoord, langs een koloniehuisje, karrenspoor, het Vledderveld, rond het Blauwe Gat, op weg naar Vledder.
Wateren
We vertrekken vanuit Wateren over de Lange Drift op weg naar het Doldersummerveld.
Het is een beetje regenachtig (niet voorspeld) maar we verheugen ons op deze nieuwe etappe van het Stellingenpad. Hopelijk zijn de paden goed begaanbaar.
Al snel blijkt dat een stukje verderop het zandpad is ondergelopen. Gelukkig ligt er een fietspad naast het zandpad en kunnen we onze schoenen droog houden.
Er ligt onvoorstelbaar veel water op plekken waar dit normaal gesproken niet voorkomt.
Doldersummerveld
Een stukje verder komen we langs het Doldersummerveld. Een behoorlijk uitgestrekt gebied. En wat een rust hier!
Iets verderop gaat onze route rechtdoor. Dat is maar goed ook, want als we rechtsaf hadden gemoeten, denk ik dat we een probleem hadden gehad. Het hele pad stond onder water, zie de foto hieronder.
Sporen in het veld
Over het Doldersummerveld liepen in vroegere tijden handelsroutes. Verborgen in de heide ligt hier een route die liep van Wolvega, Oldeberkoop, Elsloo via het Doldersummerveld naar Wateren en Diever. De route werd begaan door karren en koetsen, getrokken door ossen of paarden. Een spoor werd net zo lang gebruikt tot het te diep uitgesleten was om nog begaanbaar te zijn. Was dat het geval, dan koos men voor een nieuw spoor. Hierdoor ontstond een breed systeem van karrensporen.
Wielen van rijtuigen vestigen de aandacht op de karrensporen.
De route gaat over mooie onverharde paden.
Kolonie van Weldadigheid
We komen langs een grensmarkering van de Kolonie van Weldadigheid.
Vrouwenveld
Het vrouwenveld wordt zo genoemd omdat vrouwen hier 200 jaar geleden in de turf werkten: zij keerden de turf, om die goed droog te krijgen. Op dit moment wordt er gewerkt aan verschillende natuurherstelmaatregelen.
Vlonder
Het Stellingenpad kronkelt mooi over de heide en door de bossen. Op een gegeven moment komen we over een vlonder. Het water staat hier net onder de planken.
Hoeve Boschoord
Als we het bos van landgoed Boschoord verlaten, zien we Hoeve Boschoord voor ons.
Het ontstaan van Boschoord hangt samen met de geschiedenis van de Maatschappij van Weldadigheid. Boschoord was de laatste van de 7 door de Maatschappij van Weldadigheid gestichte werkkoloniën.
Vandaag de dag is het een zorgcentrum voor mensen met een verstandelijke beperking, die om diverse redenen zijn vastgelopen in de maatschappij.
We lopen langs Boschoord en vervolgen de route over een onverhard pad.
Iets verderop loopt de route om een groot ven heen. Wat is het hier stil en mooi.
Picknickbank Anne
We zijn ongeveer halverwege onze etappe van Wateren naar Vledder en zien een picknicktafel staan. Tijd voor een korte pauze bij Anne. We genieten van een broodje en meegebrachte bouillon.
Koloniewoning
Hierna vervolgen we de route en komen langs een koloniewoning. Deze is een karakteristieke landarbeiderswoning van de Maatschappij van Weldadigheid. Oorspronkelijk had deze woning een eenvoudig bakstenen woongedeelte met bedsteden en een houden achterhuis met dorsdeel en stal. In de loop der jaren werd het aangepast aan de eisen van de tijd.
Van de 430 koloniewoningen zijn er nog ongeveer 50 bewaard gebleven, waarvan er 14 op de Rijksmonumentenlijst staan.
We komen over een karrenspoor, dwars door een dennenbos. Wat me opvalt is het vele mos. Het is een prachtig groen gekleurd tapijt.
Vledderveld
We komen op het Vledderveld en lopen rondom een vennetje.
Als we dit pad uitgelopen zijn, moeten we een zandpad oversteken en via een hek een smal heidepaadje in. Dat wordt een uitdaging! Ik heb er een foto van gemaakt.(achteromkijkend)
Als we dit pad hadden moeten nemen, was het uitgedraaid op natte voeten. Gelukkig was er een “smokkelpaadje” waar al meer wandelaars langs waren gekomen. Die nemen we en we komen ietsje verderop weer uit op het heidepad.
Blauwe gat
We komen langs een grote ven, het Blauwe Gat.
Dit stuk wordt de grootste uitdaging van deze etappe van Wateren naar Vledder. In het begin kunnen we de nattigheid nog wel een beetje omzeilen, maar aan het eind van het pad lukt dat echt niet meer.
We hebben geluk dat er nog niet veel blad aan de struiken zit, zodat we kunnen klunen tussen de kale bomen en struiken door. Uiteindelijk zien we een smal stuk sloot, waar we overheen springen. Toch de voeten droog gehouden.
We lopen een klein stukje over het fietspad en kunnen dan aan de andere kant van het Blauwe Gat teruglopen, deze keer via een loopplank.
Het laatste stuk van deze etappe kronkelt met mooie smalle paadjes door de bossen, tot we uitkomen bij de Middenweg in Vledder.
Onze auto staat bij de sportvelden, een klein stukje verderop.
Het was weer een prachtige etappe. Ik realiseer me dat we de eerste 26 kilometer van het Stellingenpad hebben gelopen over alleen maar natuurpaden of fietspaden. Niks langs een doorgaande weg. Als de rest van dit pad net zo is, dan begrijp ik wel dat deze route Wandelpad van het jaar 2023 is geworden.
Ik had er een hoge verwachting van, tot nu toe wordt dit zeker waargemaakt.
Parkeren en meer:
- Parkeren beginpunt: Wateren, Lange Drift
- Parkeren eindpunt: Vledder, Middenweg 13
- Afstand: 15 kilometer
- Kaartnummers: 2,3,4
- Gelopen op zondag 25 februari 2024
- Wandelknooppunten: richting 02-03-05-44-43-42-38-37-06-09-03-10-28-22-23-21-45-24-05.
- Alle etappes van het Stellingenpad door mij gelopen vind je hier.