Etappe vanaf het Blauwe Bos in Haulerwijk naar Westervelde, over boerenweggetjes en onverharde paden, langs weilanden en het 3e gesticht in Veenhuizen, het Spaanse Kerkhof, door het Slokkertdal en het Norger Esdorpenlandschap.
Blauwe Bos
Vanaf de parkeerplaats bij het Blauwe Bos in Haulerwijk gaan we via de oprijlaan richting de doorgaande weg. Het eerste stuk gaat langs deze vrij drukke weg en is niet spectaculair.
Na een kleine kilometer slaan we linksaf en komen we op een smalle asfaltweg.
Aan beide zijden van de weg staan bomen en her en der staat een boerderij.
Hier liggen de koeien heerlijk relaxed in de weilanden.
Onderweg zien we een een klein stalletje waar men eieren verkoopt. Leuk dat dit nog kan, hoewel we lezen dat er wel eens misbruik van het vertrouwen is gemaakt.
Kromme Elleboogvaart
Vlak na dit stalletje passeren we de Kromme Elleboogvaart.
Onderweg zien we schapen in de wei. Het schaap op de foto hieronder ging er even goed voor staan.
Wat verderop gaat de route over een brede laan door een stuk bos.
Als we het bos uit komen, hoor ik ontzettend veel krijsende vogels. In de verte zie ik ze in zwermen rondvliegen. Op een gegeven moment kwamen ze wat dichterbij, zodat ik er een foto van kon maken. Wat hadden ze veel lawaai zeg.
We vervolgen het smalle pad met aan de ene kant de sloot en aan de andere kant een bomenrij.
Paddenstoelen
Het is herfst en dat merk je. Overal zien we de mooiste paddenstoelen op weg naar Westervelde.
Nadat we weer een stuk over asfalt hebben gelopen, slaan we af en komen we over een onverhard pad naast een sloot.
Verderop zien we een stuw in de sloot. Het water lijkt hier goed door te stromen.
Bankje nabij 3e gesticht
Eindelijk zien we een bankje, die zijn niet erg royaal te vinden bij het Stellingenpad.
Er zitten al mensen, maar wij mogen er gelukkig bij komen zitten.
We hebben een geanimeerd gesprek over al hun en onze wandelingen. Heel leuk.
Als ik soms denk dat wij al veel hebben gewandeld dan hou ik mijn mond maar…. ongelooflijk hoeveel deze mensen al hebben gewandeld. (O.a. het Pieterpad en daarna de GR5, het Elfstedenpad, het Noaberpad, het Westerborkpad, het Friese Woudenpad, het Marskramerpad, het Nederlands Kustpad deel 2 en 3, en nog meerdere paden in Schotland/Ierland, en alles wat ik nog vergeten ben… Geweldig!)
3e Gesticht Veenhuizen
Op weg naar Westervelde komen we in de buurt van het 3e Gesticht in Veenhuizen. Als je hier rechtdoor zou lopen, kom je bij het Gevangenismuseum in Veenhuizen uit. Het Stellingenpad komt echter niet door het dorp Veenhuizen. Mocht je nog nooit in het Gevangenismuseum zijn geweest: een aanrader!
In de bossen zien we een klein huisje staan. Geen idee wat dit is of is geweest. Wellicht een elektriciteitshuisje?
Hieronder een voorbeeld van een karakteristieke dienstwoning van vroeger van medewerkers werkzaam bij de gevangenis.
Katoenspinnerij en -weverij “Het Stoom”
In 1839 was deze katoenspinnerij en -weverij de eerste door stoomkracht aangedreven fabriek in Drenthe. De producten waren bestemd voor export naar Nederlands-Indië, maar vanwege de tegenvallende resultaten en de grote financiële problemen bij de Maatschappij van Weldadigheid werd de fabriek in 1859 gesloten. Daarna werden er negen jaar lang wezen gehuisvest. Hiervoor werd een slaapzaal aangebouwd en kreeg het complex de naam “Bergveen”. De katoenspinnerijzaal werd later gebruikt als schoolgebouw en rond 1915 verbouwd tot kerkgebouw en onderkomen voor bejaarde verpleegden (het “Oude Mannenhuis). Na 1945 waren de gebouwen in gebruik als open inrichting.
Nadat in 1962 het hoofdgebouw door brand werd verwoest, raakten de overige gebouwen in verval.
Sinds 2002 is het complex gerestaureerd.
Het Spaanse Kerkhof
Op weg naar het Spaanse Kerkhof nabij Veenhuizen komen we langs weilanden.
Fijn dat de koeien hier nog lekker buiten kunnen lopen.
Op de foto hieronder een holle boom. Zou er een brandje in zijn geweest?
Op de foto hieronder de lange laan die leidt naar het Spaanse Kerkhof.
Het Stellingenpad gaat volgens mij niet langs het Spaanse Kerkhof, maar rechtdoor.
Ik ben wel benieuwd wat er te zien is, dus wij kiezen er voor om via het bruggetje een klein uitstapje te maken van de route. ( in ons boekje staat trouwens wel dat de route er langs gaat)
Wat we te zien krijgen valt me een beetje tegen. Ik had iets anders verwacht denk ik.
Het terrein is cirkelvormig, begroeid met varens, en ligt iets verhoogd. De diameter is 40 meter. Rondom staat een hek. Het is een restant van de plek waar in de 14e en 15e eeuw de kerk van het oude Veenhuizen stond. Incidenteel zijn in de heuvel menselijke botten en puinresten aangetroffen. De kerk moet tussen 1600 en 1660 zijn gesloopt. Het Spaanse kerkhof heeft niets met de Spanjaarden van doen. Waarom dit dan zo genoemd wordt??
We vervolgen het pad en komen weer uit op de lange laan van de etappe naar Westervelde.
Iets verderop zien we een slootwal de meerdere lagen waaruit deze bestaat.
Hoe oud zou dit zijn?
We komen langs een dode boom met allemaal elfenbankjes. Ik blijf het mooi en bijzonder vinden.
De Slokkert
Als we het bos verlaten komen we in het beekdallandschap De Slokkert.
De grondwaterstand in dit gebied is bijna normaal, zien we op de grondwatermeter.
Het Witte Bruggetje
We komen over Het Witte Bruggetje. Dat kun je niet missen. Vlakbij dit bruggetje over de Slokkert vind je het Steentijdpad door het Slokkertdal. Op het informatiebord dat er staat, vind je aan de bovenkant een kijker. Als je daar doorheen kijkt, heb je een bijzonder zicht op het bord dat er een paar meter achter staat. Leuk gemaakt.
Norger Esdorpenlandschap
Dan komen we in het Norger Esdorpenlandschap. Wat een uitgebreid gebied is dit. Het lijkt wel oneindig..
Op een gegeven moment hoor en zie ik een helikopter. Onder de helikopter hangt een groot raster, een meetinstrument. Van de meetresultaten wordt een driedimensionaal beeld tot wel 200 meter diep gemaakt. Hiermee krijgen de onderzoekers inzicht in het zoutgehalte van het grondwater op verschillende dieptes en de locatie en dikte van kleilagen. Het onderzoek wordt o.a. uitgevoerd voor Drenthe. Leuk dat wij dit nu net voorbij zien komen.
Karrenspoor
We lopen verder over een oud karrenspoor in de richting van Westervelde.
In de verte zien we gele velden. Koolzaadvelden?
Vlak voor we een weg oversteken, zie ik nog een mooi doorkijkje.
De herfstkleuren worden al een beetje zichtbaar.
We wandelen verder over leuke smalle paadjes.
Tempelstukken
We komen door een graasgebied. Vaak zijn dit prachtige natuurgebieden, maar we hebben het niet zo op loslopend vee. Gelukkig zijn ze vandaag een beetje uit onze buurt, hoewel we de nodige vlaaien moeten ontwijken.
Het is wel een mooi pad zo dwars door de velden. Gelukkig is het op dit moment niet erg nat.
Dat treffen we wel. Het kan hier wel erg nat zijn als ik het boekje mag geloven.
We komen langs bomen, waarvan de wortels zo bloot liggen dat je er doorheen kan kijken.
De wind heeft hier in de loop der tijden goed zijn best gedaan.
Vlak voordat we het laatste wildrooster over gaan, zien we in de verte nog wat vee lopen.
Na het wildrooster is het afgelopen met loslopend vee en kunnen we (opgelucht?) verder wandelen.
De bomen laten al flink wat blaadjes vallen.
Het laatste stukje van de etappe naar Westervelde gaat over klinkers.
Bij de kruising in Westervelde staat onze auto. Het zit er weer op voor vandaag.
Parkeren en meer:
- Parkeren beginpunt: Blauwe Bos 8, Haulerwijk
- Parkeren eindpunt: Hoofdweg Westervelde
- Afstand: 15 kilometer
- Kaartnummers: 33,34
- Gelopen op: 11 oktober 2025
- Wandelknooppunten: 39, 87, 89, 83, 82, 81, 72, 25, 27.
- Alle etappes van het Stellingenpad door mij gelopen vind je hier.