Nederlands Kustpad deel 3 Etappe 10 Lauwersoog – Moddergat – Wierum 18,9 km

Vanaf strand Kleine Zwaan aan het Lauwersmeer, langs de haven van Lauwersoog, de Waddenzeedijk op en via Paesens, Moddergat naar Wierum.

Lauwersmeer, Strand Kleine Zwaan

We parkeren de auto op de ruime parkeerplaats van het Lauwersmeer, bij Strand Kleine Zwaan. De zon schittert over het meer. Wat een mooi begin van de dag!

Sjaal om, muts op, handschoenen aan en we gaan!

Je bent hier bij een klein strandje. Vlakbij is een strandpaviljoen dat vanaf 1 april weer open gaat.
We volgen het pad een klein stukje langs het water, waarna we van het water afbuigen. Via een klein kronkelig paadje tussen bomen door en over een bruggetje steken we de drukke verkeersweg over.

Lauwersoogbos

Het eerste stuk gaat door en langs het Lauwersoogbos. Persoonlijk vind ik dit stukje het leukste deel van deze etappe. Het is er erg mooi. In het verleden hebben we hier ook eens een rondwandeling gemaakt, in de zomer. Een aanrader!

We komen langs een betonnen rustplek, waarop een gedicht (Haiku) staat:
rustplek in beton
harmonie van hoek en punt
anker op het land

Ik vraag me af wat dit precies is en besluit dit thuis na te zoeken. Ik vind het volgende:
Het bankje is geplaatst in 2019 ter herdenking van vijftig jaar Lauwersmeer. Het bankje wordt voorgesteld als een anker in de vroegere zeebodem.

In vroegere tijden stroomden zoet en zout water in elkaar over in de Lauwerszee. Daar kwam een einde aan toen op 23 mei 1969 koningin Juliana erop toe zag hoe de laatste caissons afgezonken en vastgezet werden en op 25 mei van dat jaar de definitieve afsluiting van de Lauwerszee plaatsvond: de Lauwerszee werd het Lauwersmeer. Hoewel de afsluiting grote gevolgen had voor de bloeiende vissersgemeenschap ontstond op de vroegere zeebodem een prachtig nieuw landschap. Een waar een vogelparadijs dat later werd aangewezen als Nationaal Park Lauwersmeer.

Lucky shot

Als we verder lopen zie ik in de verte een tweetal paarden aan komen. We moeten een metalen bruggetje over en dan verder langs de oever. Ik dacht: misschien leuk voor een foto: dat bruggetje en op de achtergrond de twee paarden. Je hebt maar één kans om zo’n plaatje te maken… en yes! Het is redelijk gelukt!

Via een zandpad langs de oever lopen we verder. Het is hier heerlijk rustig.

Vlak voordat we het bos uitlopen, zien we een andere betonnen rustbank waar ook een gedicht op prijkt.

Het Booze Wijf

Iets verderop komen we bij een haventje. We herkennen dit van een eerder bezoek. Hier heb je restaurant Het Booze Wijf en ernaast een vakantiepark. Ondanks dat we nog maar zo’n 4 kilometer hebben gelopen, besluiten we hier een kop koffie/lunch te nuttigen. Straks gaat de route nl. een heel stuk over de Waddendijk en komen we voorlopig geen horeca meer tegen. Zoals altijd smaakte alles weer prima.

Haven Lauwersoog

We komen langs de vissershaven en de visafslag van Lauwersoog. Lauwersoog is een toonaangevende vis- en garnalenafslag in Nederland. Vissers van verschillende nationaliteiten doen Lauwersoog wekelijks aan.

Soms liggen er wel honderd vissersboten in de haven.

Als we langs deze kleurrijke panden zijn gelopen, komen we in de buurt van de veerdienst naar Schiermonnikoog. Hier staat een houten kunstwerk. Je ziet de veerboot achter het kunstwerk.

Sluizen

Een klein stukje verder, bij Restaurant Villa Zeezicht, lopen we in de richting van de sluizen. Hier begint ook het Friese Woudenpad, een andere LAW (lange-afstands-wandeling).

We verlaten de provincie Groningen en komen in de provincie Friesland.

Waddenzeedijk

Na de sluizen begint een (lijkt het) oneindig stuk dijk, waar de route langs gaat. Als je bovenop de dijk loopt heb je aan de ene kant een mooi uitzicht op de wadden. Je kunt Schiermonnikoog zien liggen. Aan de andere kant heb je zicht op het Lauwersmeer en het binnenland. Maar bovenop vang je ook alle wind. Gelukkig hebben we de wind in de rug en loopt het hier prima.

We volgen de dijk en je kunt goed zien dat het eb is.

De binnenlanden zien er erg nat uit.

Door het lage water en de blauwe lucht, vallen de verschillende kleuren extra op. Mooi uitzicht hier.

We hadden waarschijnlijk ook over een pad dichter bij het wad kunnen lopen. Dat pad zie je op de achtergrond op bovenstaande foto. We hebben dit niet opgemerkt, maar pas toen we er mensen zagen lopen en in ons boekje keken, zagen we daar een stippellijn (door de Peazemerlannen). Misschien was dat wel een mooi (en drassig?) alternatief geweest.

Fort voor vogels

Vanaf de dijk zie ik ineens een verhoogd vierkant stuk grond, omgeven door water. Het lijkt wel een fort. Het zit vol met vogels.

Zeemijn – monument

Beneden aan de dijk valt mijn oog op een zeemijn. Voordat we aan een etappe beginnen, kijk ik vaak nog even of we geocaches tegenkomen. Deze was in mijn herinnering blijven hangen, dus op naar beneden. We kunnen er weer eentje bijschrijven.

Het monument is ter nagedachtenis aan de acht mannen die op 10-9-1945 omkwamen bij het onschadelijk maken van een aangespoelde zeemijn.

Paesens

Na zo’n 8 km over de dijk, verlaten we deze en lopen we via een smal veerooster in de richting van korenmolen De Hond, die je in de verte ziet. De route komt niet langs deze molen, maar gaat door het oude dorpje Paesens, dat overloopt in de plaats Moddergat.

Hieronder een impressie van deze plaatsen.

Grappig, ik heb bovenstaande foto gemaakt omdat ik het zo’n leuk oud klein huisje vond. Toen ik de foto thuis later goed bekeek, zag ik mezelf in de spiegeling van het raam, links van dit huisje.

Sint Antoniuskerk

De Sint Antoniuskerk is rond 1250 als katholieke kerk gebouwd. De bouw is grotendeels door monniken verricht en opgetrokken met kloostermoppen, ook wel “oude Friezen” genoemd.

Moddergat

We komen langs een kerk met een scheepje als windvaan boven op de kerktoren.

Museum ’t Fiskerhuske

Als we Moddergat uitlopen, valt mijn oog op een aantal zeer oude, kleine huisjes. Het lijkt wel een openluchtmuseum, sterker nog: het ís een openluchtmuseum. Museum ’t Fiskershúske ligt in het beschermde dorpsgezicht van Moddergat.

In dit bijzondere openluchtmuseum worden de herinneringen aan de verdwenen kustvisserij en de visserscultuur levend gehouden.

Museum ’t Fiskershúske verzamelt en exposeert voorwerpen en bescheiden die betrekking hebben op de oude kustvisserij en het leven van de bewoners van het dubbeldorp Paesens-Moddergat. De ramp van Moddergat, in 1883 waarbij 83 vissers omkwamen, vormt hier vanzelfsprekend een groot aandeel in. De tentoongestelde voorwerpen zijn te bezichtigen in de vier huisjes van het museum.

Vissersmonument

Via een trap klimmen we de dijk weer op en lopen we op het Vissersmonument van Moddergat af.

Het Vissersmonument Moddergat is een uit basaltblokken opgetrokken gemetseld monument op de zeedijk bij Moddergat ter gedachtenis aan de ramp die plaatsvond in de nacht van 5 op 6 maart 1883, toen de vissersvloot van het tweelingdorp tijdens een zware storm verging.

Zeedijk

We vervolgen de route over de zeedijk. Dit keer een stuk van 4 kilometer. Pfff, ik ben wel een beetje klaar met de dijk en wil wel eens door wat dorpjes lopen, maar smaken verschillen.

Wierum

Vlak voor Wierum verlaten we de dijk en komen we in het dorpje Wierum.

We komen aan bij de kerk van Wierum, wat ons eindpunt is van vandaag.

Deze kerk van Wierum ligt op een terp en is bijna tegen de waddendijk aangeplakt. Vroeger lag de kerk midden in het dorp, maar door een paar stormen is de noordkant van het dorp verloren gegaan. De kerk op de terp werd ternauwernood gered.
Voor de kerk staat een beeld van een vrouw met laarzen, greep en emmertje.: Pierendolster (Wjirmdolster).

Parkeren en meer:

• Parkeren beginpunt: Lauwersoog, Strandweg 11
• Parkeren eindpunt: Wierum, Dykstrjitte
• Afstand: 18,9 km
• Kaartnummers: 24, 25, 26, 27
• Gelopen op: 26 februari 2023
• Weer: Zonnig, 6 graden, koude wind.
• Vind je het leuk om ook mijn verslagen van de andere etappes te lezen? Klik dan hier.