Deze etappe gaat van Arum over de Pingjumer Gulden Halsband via Kimswerd over de dijk langs de Waddenzee naar Harlingen.
Arum
Onze etappe begint vanaf ons logeeradres in Arum, dat vrijwel aan het Elfstedenpad ligt. We lopen een rondje om de kerk, met zijn markante rode toren met klok, al van verre te zien.
Dan volgt een stuk langs de doorgaande weg. Vlak voordat we het plaatsje Arum uitlopen, zien we aan de rechterkant een veld met pompoenen, waar mensen druk aan het werk zijn. Er bovenuit torent een etagère vol pompoenen, het lijkt wel een bruidstaart.
Pingjum
Een stukje verder slaan we linksaf richting Pingjum. We zien een groot veld met zonnebloemen, verrassend dat je dat hier tegenkomt. In de verte zien we ook nog de kerktoren van Arum.
Vlak over een brug slaan we rechtsaf over (alweer) een dijkje. Je hebt er prachtige vergezichten. De wolkenpartijen steken mooi af tegen de horizon.
Op dit dijkje lopen ook schapen, waarvan sommigen nog dik in de vacht. Ik moet er niet aan denken, het is al warm met alleen een shirtje aan.
Pingjumer Gulden Halsband
Het pad over de dijk is een leuk pad, maar je moet wel goed uitkijken waar je loopt met al die hobbels en schapenpoep. Voordat we een bruggetje over gaan, staat er op een bord uitleg over het dijkje waar we zojuist overheen zijn gelopen: De Pingjumer Gulden Halsband.
De Pingjumer Gulden Halsband is een binnendijk die het dorp Pingjum beschermde tegen het water van de Marne: een zeearm van de Waddenzee.
Harnzer Faert
Als we de dijkjes achter ons laten lijkt het erop dat we richting de Waddenzeedijk lopen. Echter we buigen eerst nog een keer af en lopen langs de Harnzer Faert om uit te komen in Kimswerd.
Op een driesprong van vaarwegen staat een bord dat herinnert aan het door afweergeschut, neerstorten van een geallieerd vliegtuig in 1942.
Kimswerd
We komen uit in Kimswerd. Dat is een alleraardigst plaatsje.
De eerste eetgelegenheid sinds een aantal kilometers is Herberg De Greate Pier. Het is ongeveer lunchtijd en we hebben wel trek.
We worden hartelijk welkom geheten door een aardige mevrouw en zoeken een schaduwrijk plekje. Ik bestel een stukje pecannotentaart, op aanraden van iemand die op de Facebookgroep van het Elfstedenpad had gemeld dat deze taart hier overheerlijk was. Het is een goede keuze want die smaakt inderdaad heerlijk. Na het eten van al dit lekkers, lopen we verder.
Grutte Pier
Naast deze herberg staat een groot betonnen beeld van Grutte Pier.
Dit was de bijnaam Pier Gerlofs Donia. Hij was een Friese vrijheidsstrijder, krijgsheer en volksheld. Het zwaard van Grutte Pier was een stalen slagzwaard van 2.15 meter lang, woog 6 kilo en werd een biedenhänder genoemd. Volgens de overlevering kon hij hiermee in één slag meerdere vijanden tegelijk onthoofden. Hij gebruikte een Fries rijmpje om te zien of iemand een Fries was. Wie dat rijmpje niet zeggen kon, was in zijn ogen geen echte Fries. Door iemand het te laten opzeggen wist hij wie hij moest doden…
Pleintje Kimswerd
We lopen verder en komen op een oud, pittoresk pleintje. Hier maken we nog wat foto’s, want het ziet er te leuk uit om je niet te herinneren.
Als we het dorp Kimswerd uit lopen, komen we langs een woning die de oprit vol heeft liggen met pompoenen, keurig op kleur gesorteerd.
We gaan rechtdoor bij de “ Lady Lenie Lane” . Verwacht niet teveel van deze laan. Het is een verkavelingsweg naast een bos, maar ik vond de naam wel grappig.
Waddenzeedijk
Nadat we onder de N31 door zijn gelopen, komen we bij de Waddenzeedijk. Via een (hoge) trap komen we boven op de dijk.
Wat ik dan zie is prachtig. Het is eb en de wolkjes worden weerspiegeld in het waterige slib. Het was het juiste moment, de juiste omstandigheden en de juiste tijd. Geweldig om te zien!
We lopen over het verharde deel aan de zeekant en zien in de verte Harlingen al liggen. Vlak voor een paviljoen rusten we op een bankje en genieten we van het uitzicht over het lage water.
Vlak voor Harlingen komen we langs een monument op de dijk: De Stenen Man. (Caspar di Robles)
Het standbeeld van de Friese stadhouder Caspar del Robles (ook wel ‘de Stenen Man’ genoemd) refereert aan de dijkversterking in het jaar 1575 en is een Rijksmonument. Het is een replica van de oorspronkelijk grenspaal.
Harlingen
We komen Harlingen binnen via een hooggelegen betonnen zeewering: een geasfalteerd pad dat naast het spoor loopt en uitkomt bij de Sasbrug. Hier heb je uitzicht op de veerdienst, de Wadden en over Harlingen.
De route gaat niet direct het centrum van Harlingen in, maar linksaf richting de Veerterminal. We passeren ijssalon Min12. Het ijs wordt hier gepresenteerd in twee carrousels, niet eerder gezien. Je hebt keus uit wel meer dan 25 smaken. Met deze temperaturen gaat een ijsje er wel in. Het blijft altijd een gok of men lekker ijs heeft, maar deze is heerlijk. Een aanrader.
We eten het ijsje op het bankje rondom het beeld “ De Tobbedanser” .
Terwijl we daar zitten, zijn we getuige van de stuurmanskunsten van een driemaster die weinig ruimte heeft om uit te varen. Maar na veel voor/achter/links/rechts lukt het, ieder zijn vak..
Via een trapje verlaten we het havengebied. We komen over een bruggetje op een smal paadje naast de Zoutsloot. Aan het eind van dit paadje kom je uit op een heel oud, smal straatje. Het eerste huis heeft een apart dak. Net of er iets afgehaald is omdat er een dijk naast moest komen.
Het is een genot om door dit oude straatje van Harlingen te lopen met zijn oude huisjes en de diversiteit van de geveltjes.
We passeren de Franekerspoortsbrug en lopen een hooggelegen Engelse Tuin binnen.
Hieronder ligt een bunker van 20 meter lang en 5 meter breed, die van 1940-1945 dienst deed als Commandopost Verbindingen en deel uitmaakt van de Atlantikwall.
Leeuwenbrug Harlingen
We komen over de Leeuwenbrug, geflankeerd door 4 leeuwen, op elke hoek 1. Daarna lopen we langs een stadhuis, door een winkelstraat met een beeld van Anton Wachter en nog enkele straten met meerdere markante gebouwen en gebouwtjes, waarvan sommigen erg verzakt zijn.
We komen langs een grote kerk aan de Zuiderhaven, met mooie glas in lood ramen.
En dan zijn we beland op ons eindpunt van vandaag, bij het beeld van Hotze Schuil, kaatser van de eeuw (1924-2005)
De volgende keer starten we vanaf hier.
We verlaten het Elfstedenpad en lopen rechtdoor naar de Spoorstraat waar onze auto staat.
Het was een mooie afwisselende route vandaag en mooi wandelweer.